SI Bosio himalatyon samtang si Onyang nag bakho’ sa iyang kiliran.
BOSIO: “Nyang” , minghagawhaw si Bosio sa tingog nga lugos madungog.
ONYANG: “Sio, ayaw pagsaba aron dili ka malapyog… Ayaw pag pangusog”
Apan namugos gyud pagsulti si Bosio.
BOSIO: “Nyang, usa ako mamatay, gusto ko nga mangumpisal kanimo.”
ONYANG: “Wa kay angayan nga e-compesal pa kanako”, mingtubag ang nagbakho nga asawa…. “Nangaagi na ang tanan…ako na ikaw nga gipasaylo’.”
BOSIO: “Dili, dili… gusto kong mamatay nga magmalinawon. Gusto kong itug-an kanimo nga ako NAG-LUIB.”
Gihapuhap ni Onyang ang kamot ni Bosio, ug ming-ingon:
ONYANG: “Sio, ayaw ug kaguol…Nakahibalo ako sa tanan”
BOSIO: “Unsa? …. Imo diay’ng nahibaw-an na?” ming-agulo’ si Bosio.
ONYANG: “Kahibalo kaayo ko…MAO BITAW NGA AKO KANG GIHILU-AN!”